Sprawdź, jak mogę Ci pomóc
Proponuję opartą na jasnych zasadach, zgodną ze standardami, profesjonalną pomoc psychologiczną w nurcie humanistyczno – egzystencjalnym z wykorzystaniem elementów pracy innych szkół terapeutycznych.
To choroba ciała, umysłu i duszy. To nabyta silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności (uzależnienie psychiczne) lub zażywania jakiejś substancji.
Uzależnienia psychiczne:
Uzależnienia od substancji psychoaktywnych:
U podstaw uzależnienia leży utrata kontroli nad swoim zachowaniem, myśleniem, a nawet życiem. Funkcjonowanie osoby uzależnionej sprowadza się do ciągłego poszukiwania kontaktu z substancją, miejscem, rzeczą lub sytuacją wyzwalającą określony, dobrze znany stan emocjonalny.
Niemożliwa jest sytuacja, w której występują objawy zależności fizycznej, przy braku uzależnienia psychicznego. Może być jednak odwrotnie. Uzależnienie psychiczne nie prowadzi do przykrych fizjologicznych następstw, lecz jest odpowiedzialne za kompulsywną konsumpcję środków czy tolerancję. Objawia się wzrostem napędu związanego z poszukiwaniem środka uzależniającego.
Czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików to dorosłe już osoby, które nie poradziły sobie z traumatycznymi przeżyciami z dzieciństwa związanymi z alkoholizmem jednego lub obojga rodziców. Terapia DDA ma na celu pomoc w uporaniu się z wydarzeniami z dzieciństwa, uporządkowanie swojego życia, uzyskanie wiary w siebie.
Syndrom DDD, czyli „Dorosłego Dziecka z rodziny Dysfunkcyjnej”, opisuje złożone emocjonalne i psychologiczne wyzwania, z którymi stykają się osoby, które wychowywały się w rodzinach dotkniętych dysfunkcją. Charakteryzuje się on często trudnościami w budowaniu zdrowych relacji interpersonalnych oraz niską samooceną, wynikającą z trudnych doświadczeń z dzieciństwa. Psychoterapia ukierunkowana na zrozumienie i przepracowanie tych traum może być kluczowa dla procesu gojenia i osiągnięcia pełniejszego, satysfakcjonującego życia dorosłego dziecka z rodziny dysfunkcyjnej.
Początkowo tym terminem określano ludzi cierpiących z powodu choroby alkoholowej bliskich osób.
Współuzależnienie to forma przystosowania się do tego co niszczy. Osoba współuzależniona całkowicie podporządkowuje swoje życie drugiemu człowiekowi i jego uzależnieniu (np. od alkoholu, leków, narkotyków, hazardu). Osoba współuzależniona porzuca własne marzenia i zaprzestaje realizowania siebie. Współprzeżywa z osobą uzależnioną i uważa to za naturalne. Obecnie termin współuzależnienie obejmuje wszystkie rodzaje uzależnień, także od narkotyków, hazardu, seksu itp.
Może prowadzić do głębokich i skomplikowanych reakcji emocjonalnych, takich jak żal, smutek i bezradność. Proces radzenia sobie z takimi utratami często obejmuje akceptację emocji, poszukiwanie wsparcia społecznego i stopniowe odbudowywanie poczucia sensu oraz znalezienie nowych źródeł satysfakcji życiowej.
Istotne jest zrozumienie, że proces radzenia sobie z taką sytuacją obejmuje nie tylko aspekty fizyczne, lecz także psychospołeczne. Wspieranie rodziny w trudnych chwilach wymaga uwzględnienia zarówno opieki nad chorym, jak i dbania o dobre samopoczucie i zdolność radzenia sobie pozostałych członków rodziny.
Wsparcie psychologiczne w tym okresie może pomóc zrozumieć własne uczucia oraz znaleźć nowe strategie radzenia sobie z trudnościami. Kluczową rolę odgrywa również budowanie elastyczności psychicznej, umożliwiającej przystosowanie się do zmieniających się warunków życiowych.
Umiarkowane poziomy stresu mogą stymulować rozwój, ale przewlekłe napięcia mogą prowadzić do negatywnych skutków dla zdrowia psychicznego. Psychoterapia może być skutecznym narzędziem w nauce zdrowych strategii zarządzania emocjami oraz redukcji napięć. Warto także podkreślić, że każda osoba może inaczej reagować na sytuacje stresujące, dlatego indywidualne podejście psychologiczne jest kluczowe w procesie pomocy.
Terapia może pomóc w zidentyfikowaniu negatywnych przekonań o sobie, wspomaga pracę nad ich zmianą na bardziej pozytywne i realistyczne. Może pomóc Ci w zrozumieniu własnych potrzeb, wartości oraz celów życiowych.
Kluczowym elementem w budowaniu adekwatnej samooceny jest świadomość własnych mocnych stron i umiejętności, a także akceptacja własnych ograniczeń. Współpraca z psychoterapeutą umożliwia spojrzenie na siebie z bardziej obiektywnej perspektywy, co pozwala na odkrycie i docenienie własnej wartości.
W budowaniu sensu życiowego, psychoterapeuta może pomagać w rozumieniu własnych celów, zarówno tych krótkoterminowych, jak i długoterminowych. Proces ten często obejmuje refleksję nad własnymi doświadczeniami, wartościami oraz tym, co naprawdę daje satysfakcję i poczucie spełnienia.
Doświadczenie traumy często wiąże się z reakcjami psychicznymi, takimi jak hiperalertywność, lęki czy zaburzenia snu, które są wynikiem negatywnych przeżyć. Psychoterapia skoncentrowana na zrozumieniu i przetworzeniu traumy może pomóc w budowaniu odporności psychicznej i kształtowaniu zdrowszych mechanizmów radzenia sobie z trudnościami życiowymi.
W przypadku nerwic, obserwuje się często nasilające się lęki i obsesyjne myśli, podczas gdy depresja charakteryzuje się spadkiem nastroju, utratą energii i trudnościami w codziennym funkcjonowaniu. W psychoterapii istotne jest zidentyfikowanie indywidualnych czynników wpływających na te zaburzenia oraz opracowanie skutecznych strategii terapeutycznych, które mogą pomóc w przywróceniu równowagi psychicznej.
Swoją pomoc oferuję osobom doświadczającym silnego stresu, trudności w relacjach, uzależnionym, członkom ich rodzin, DDA, DDD, osobom w kryzysie życiowym, cierpiącym z powodu depresji, bulimii, lęków, tym, którzy doświadczyli w życiu bolesnej straty.